Atatürk Havalimanı’na indiğimizde saat sabaha karşı 6’yı vuruyordu. Uzun yolculuklardan insanın üzerine sinen ve hep oradaymışcasına doğal görünen sersemlik yüzümüzden […]
…
71. GÜN “CHAMARTIN’DEN AYRILIŞ”
Chamartin’den ayrılma kararını birlikte vermiştik. Doğruydu sarhoşluğumuz. O, Violetta’yı son bir kez görebilme umudunu taşıyordu içinde, benimse kaçmaktan yorulamayacağım bir […]
70. GÜN “VİOLETTA’NIN MEKTUBU”
Elindeki işi bırak ve karşıma otur dedi Agustin Adriano, gölgelerin saçaklar tarafından henüz kırbaçlanmaya başladığı şu saatlerde. ‘Benim duymadıklarımı sana […]
69. GÜN “AGUSTİN ADRİANO”
Agustin Adriano iki yıldır görmediği bir kadını düşleyerek, Chamartin’deki Hotel Melia Castilla’nın lobisinde, tavan vantilatörünün hemen altında, bıkkın sineklerin koltuğunda […]
68. GÜN “DUYMASAYDIN KEŞKE”
Uzun süren bir kaybolmuşluktan, mahmurluğu çocuk küfürleri gibi hoş görerek, hatta gizli gizli gülümseyerek ayrıldım. Demir kapılarına ağır kilitler vurarak […]
67. GÜN “KAPI”
Herkesin bir kapısı vardır bu hayatta, Ardında pür kulak beklediği. Kiminin umduğu girecektir bir öğle üstü Kiminin kabusu haneden içeri. […]
66. GÜN “KEŞİF”
İki bin altı yazıydı. Meteoroloji son elli yılın en sıcak yazı uyarılarını yineliyordu. Sen içine buzdolabında taze fasülye kokusu sinmiş […]
65. GÜN “ARDINDAN”
Mahallenin delikanlılarının sokak sakinlerine ‘inna sabirin’ bıkkınlık, yolculara ‘bismillah’ tedirginlik veren desteksiz naraları yankılanıyor sokağın batısına uzayan çıkmazında. Bir de […]
64. GÜN “BİZE ÖZEL”
Bize özel bir son hazırlayacağım sevgilim. Sadece sen ve ben bileceğiz olacakları, bir de Burhan Ziya. O gelecekten hep haberdardır! […]
63. GÜN “UNUT BENİ”
Beni sen de unut!Herkes unutsun etrafındakiUnutulmayı en çok hak ettiğim yerdeGeçici işçilerin mevsimindeBir cuma akşamı iş dönüşü gibi unut beniÇünkü […]